Schuld en Onschuld

We oordelen daar vaak makkelijk over met elkaar. Goed en kwaad dat is voor velen van ons helder. 

Is dat wel zo helder? Vaak zijn er allerlei begrijpelijke redenen achter het zogenaamde foute en of kwaadaardige gedrag van iemand als we de achtergrond verhalen horen. Zijn we dan wel echt helemaal schuldig? In mijn beleving niet. Mensen zijn zich lang niet altijd bewust van hun gedrag. Zijn we dan schuldig? Nee toch? 

Als iemand bewust is van zijn gedrag en de effecten daarvan is hij wel verantwoordelijk en dus aanspreekbaar daarop. Wanneer diegene niet voor rede vatbaar is zijn er de daarbij behorende consequenties een logische gevolg. Naar mate van voldoende negatieve effecten van dergelijk gedrag ontstaat vanzelf een opening naar andere zienswijzen en daaruit voorkomende andere handelswijzen. Dus komt die onschuld uiteindelijk weer om het hoekje als we goed kijken. 

Die mensen beseffen dan niet wat ze écht doen..., ook niet wat het voor hunzelf werkelijk betekent. Eigenlijk zeg ik hiermee kijk diep naar elkaar met zo veel mogelijk liefde, begrip en poging tot. Dat maakt alles mooier ook al lijkt het een hele zure appel. Natuurlijk wil het niet zeggen dat we alles maar moeten pikken. Zeggen hoe we de dingen ervaren en hoe we het graag willen is altijd fijn. Lekker duidelijk. Weten we wat we aan elkaar hebben.

.